Tenis jest aktywnością, która niesie za sobą wiele korzyści nie tylko dla dorosłych, ale również dla młodszych zawodników. Dzieci posiadają własną, czasami nieznaną nam perspektywę – dla nich zawody regionalne są jak olimpiada światowa. Pokonywanie swoich słabości i sportowa rywalizacja wiążą się z szerokim zakresem emocji zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Czy nieprzyjemne emocje mogą wpłynąć na grę w tenisa u dzieci?
Stres – pożądany i niechciany
Stres może być pozytywny, czyli tak zwany eustres, który motywuje do działania i dzięki niemu możemy osiągnąć optymalny poziom pobudzenia. Jednak, gdy emocji jest zbyt wiele, wtedy pojawia się dystres – niepożądany i szkodliwy dla organizmu poziom pobudzenia, który może dezorientować zawodnika. Jeśli dziecko nie radzi sobie ze stresem może to wywoływać skutki psychosomatyczne, czyli szkody związane zarówno ze stanem fizycznym organizmu, jak również z psychiką. Natomiast eustres sprawia, że mały człowiek hartuje swój organizm i umysł, buduje pewność siebie i znajomość swoich słabości. Ponadto, nabiera motywacji do ciągłego samodoskonalenia.
Skąd negatywne emocje u dziecka na korcie?
Nieprzyjemne stany emocjonalne u dziecka grającego w tenisa mogą pojawiać się wskutek zbyt wysokich oczekiwań rodziców, trenera lub też młodego zawodnika wobec siebie. Presja rywalizacji i chęć wygranej za wszelką cenę także nie sprzyjają koncentracji. Stres i negatywne emocje nie wpływają pozytywnie na samopoczucie zawodnika. Przekłada się to na jego grę. Dziecko nie będzie w stanie skupić się na technice i poprawnych ruchach. Ponadto można zaobserwować spadek motywacji rozdrażnienie, które mogą doprowadzić do krzyku i płaczu.
Jak pomóc dziecku z negatywnymi emocjami w sporcie?
Nie zostawiajmy dziecka samego z nieprzyjemnymi stanami, które odczuwa. Może go to skutecznie zniechęcić do kontynuowania treningów tenisa i brania udziału w zawodach.
Przede wszystkim akceptujmy wszystkie emocje, które się pojawiają. Nie są one ani dobre, ani złe – po prostu informują o tym, co ważnego dzieje się “wewnątrz” człowieka. Możemy też pomóc dziecku poradzić sobie z tym, co czuje. Ważne jest także podejście i współpraca z trenerem. Jeżeli młody zawodnik nie czuje się najlepiej dobrze jest przełożyć trening lub pozwolić mu na krótką przerwę i obserwację innych graczy. Dobrze jest zapewnić, że może wrócić do gry, jak tylko poczuje się na siłach. Istotny jest także sposób przygotowania dziecka na stres poprzez mówienie o tenisie jako aktywności, która sprawia radość. Zamiast porównywać młodego gracza z innymi, skupmy się na poszczególnych zadaniach na treningu i jego mocnych stronach podczas gry. Dzieci mają tendencję do porównywania się z rówieśnikami. Zamiast wzmacniać takie zachowanie, dobrze jest mówić o rywalizacji z samym sobą, o podnoszeniu własnych umiejętności i próbach bycia coraz lepszym każdego dnia.
Każdy sport związany jest z pozytywnymi oraz negatywnymi emocjami. Dziecko, które jeszcze w pełni nie rozumie skąd się biorą poszczególne stany emocjonalne, nie wie czasem jak się zachować. Ważne jest, aby stres i nieprzyjemne nastroje nie wpłynęły na motywację dziecka do gry i treningów.